-
1 zwycięstw|o
n 1. (sukces militarny, sportowy) victory- zwycięstwo w meczu/zawodach/bitwie victory in a match/contest/battle- zwycięstwo nad wrogiem victory over an enemy- zwycięstwo nad sobą victory over oneself- radość zwycięstwa the joy of victory- Dzień Zwycięstwa VE Day- doprowadzić do zwycięstwa to lead to victory- przyczynić się do zwycięstwa to contribute to victory- odnieść zwycięstwo to achieve a. gain (a) victory- przechylić szalę zwycięstwa na czyjąś korzyść to tip the balance/scales in sb’s favour2. przen. victory- zwycięstwo rozumu nad uczuciem a victory of mind over emotionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwycięstw|o
См. также в других словарях:
zwycięstwo — n III, Ms. zwycięstwowie; lm D. zwycięstwoęstw «decydujący sukces w walce, pobicie nieprzyjaciela, przeciwnika (przeciwników), pokonanie konkurenta we współzawodnictwie, wygrana w zawodach, w jakiejś grze, w konkursie itp.; tryumf» Całkowite,… … Słownik języka polskiego
zwycięstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. zwycięstwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} decydujący sukces w walce, w rywalizacji o coś; pokonanie kogoś, czegoś, wygranie wojny, gry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostateczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przezwyciężyć — (samego) siebie «odnieść nad sobą zwycięstwo, wyrobić w sobie silną wolę»: Nie mógł naprawdę na tyle przezwyciężyć siebie, aby wydostać z gardła jedno słowo normalnym głosem. J. Iwaszkiewicz, Panny … Słownik frazeologiczny
przezwyciężać — Przezwyciężyć (samego) siebie «odnieść nad sobą zwycięstwo, wyrobić w sobie silną wolę»: Nie mógł naprawdę na tyle przezwyciężyć siebie, aby wydostać z gardła jedno słowo normalnym głosem. J. Iwaszkiewicz, Panny … Słownik frazeologiczny
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny